دلتنگ که می شوم آدم مزخرفی میشوم ...
بی حوصله
خشن، عصبی و بسیار کلافه و حتی تلخ و غیر قابل تحمل
اما قسمت بد داستان اینجاست که به دور و بری‌هایم کاری ندارم ؛ با همه شان میگویم
و میخندم ، و همه ی حجم این کلافگی را نگه می‌دارم و دقیقاً سر کسی خالی می‌کنم که
دلتنگش هستم ...
باز خوبه همینو خودت میدونیااااا!وقتی میبینم خودتم قبول داری بد میشی خوشال میشم
ایشالا اون دنیا ثوابشو میگیرم
مگه اون دنیا واسه این چیزا هم ثواب میدن !!؟؟